Instrumentele reflex draagt weinig bij aan transformatie in zorg en welzijn

Robuusters Rienk Overdiep en Mark van Oirschot schreven samen met ROS-collega Mark Callaars van Raedelijn een artikel over de reflexmatige inzet van instrumenten zoals governance structuren, subsidies en dashboards in samenwerkingsverbanden. Zij zien dat deze instrumenten vaak worden ingezet met te weinig aandacht voor wat nu echt 'de bedoeling' ervan is waardoor de gehoopte transformatie meestal uitblijft.

In het artikel delen Rienk, Mark en Mark vier observarties op basis van wat zij in de regio's tegenkomen en proberen hier een verklaring voor te geven.

Observatie 1: De inrichting van governance
Onze stelling: inrichting van een governance is niet het startpunt van een ambitie-gedreven samenwerking maar kan een uitkomst zijn. 

Observatie 2: Lonkende subsidies
Onze stelling: Het verwerven van subsidiegelden lijkt vaak doel in plaats van middel om een gedeeld gedragen ambitie te realiseren. 

Observatie 3: De behoefte aan dashboards
Onze stelling: Het proces om te komen tot een gezamenlijk gedragen beeld van de regio heeft meer impact dan het laten maken van een regiobeeld of dashboard.

Observatie 4: Elders werkt het, dus hier ook
Onze stelling: Zonder oog voor het ontwikkelproces kopiëren van een interventie die elders goed werkt is recept voor mislukken ervan.

maar Hoe kan het anders?

Als ROS'en hebben we een andere benadering van vraagstukken. Een benadering die zowel op meetbare als op merkbare effecten gericht is. Deze manier van denken en doen wordt door ons de ROS-Delta genoemd. Dit is een manier van werken die zich kenmerkt door het expliciet definiëren en centraal stellen van de bedoeling van een initiatief en het expliciet verbinden van die bedoeling aan het handelen van iedereen die betrokken is

Nieuwsgierig? Lees het hele artikel