Integrale Wijkaanpak: "Begin met de lefgozers en -meisjes."
Het tweede thema van De Robuuste tafel Summer Edition was Integrale Wijkaanpak (IWA). Een gevarieerd gezelschap vanuit o.a. gemeenten, sociaal domein, (para)medische zorg en collega ROS’en liet zich tijdens de online Summer Edition inspireren door theorie en praktijk.
De theorie komt van een landelijk onderzoek dat Lianne van der Wijst en Marieke de Wit hebben uitgevoerd naar de verschillende vormen van integrale wijkaanpak. Uit die onderzoeken destilleerden zij 14 inzichten die een integrale wijkaanpak tot een succes kunnen maken. Zij werden tijdens de bijeenkomst kort toegelicht.
Lefmeisjes, lefgozers en witte beren
Eén van die factoren is bijvoorbeeld het betrekken van de juiste mensen. Makkelijk gezegd, maar wie zijn dat? Daar is geen eenduidig antwoord op te geven. Geen bewoner of wijk is hetzelfde. Geen vraag of doel van integrale wijkaanpak is hetzelfde. Dat geldt ook voor het aanbod aan professionele zorg en ondersteuning in die wijk en de mate van sociale cohesie.
IWA heeft duiding nodig. Doe je het voor individuele personen, met oog op de hele wijk of vanuit een nog breder maatschappelijk belang? En wie moet er dan bij betrokken zijn? Het is goed om daar samen doorlopend het gesprek over te voeren.
Start in elk geval met gemotiveerde mensen, de mensen die willen en kunnen. Lianne noemt ze de witte beren. Een deelnemer formuleerde het als: “Begin met de mensen die echt durven. De lefmeisjes en de lefgozers”. En een andere deelnemers gaf aan: “Wij zijn gestart met wie wil. Daarna waren andere professionals jaloers, die wilden ook zo werken”.
De 14 inzichten naar aanleiding van het onderzoek naar IWA zijn samengevat in het inspiratiedocument De kracht van de integrale wijkaanpak.
Samenwerkwijze
De praktijkverhalen kwamen van Robuust collega Pepijn van den Beemt die terugkeek op de geleerde lessen van Zoom-In en van Annemieke Ackermans van de gemeente Oss die vertelde over de aanpak Ruwaard en de doorontwikkeling van die aanpak naar andere wijken in Oss.
Belangrijke rode draad in alle verhalen is het belang van een lerende aanpak en voortdurend met elkaar in gesprek blijven om te weten waar de ander staat. Gaan we nog dezelfde richting op? Klein beginnen ook en al doende leren wat werkt en wat niet werkt.
Betrokkenheid van de inwoners is de basis vindt Annemiek. Maar integrale wijkaanpak niet kan slagen als er geen verticale verbindingen zijn tussen inwoners, professionals, managers en bestuurders is de bevinding van Pepijn. Al deze partijen zijn nodig om impact en een duurzame verandering te realiseren. In Oss hebben ze 5 jaar samenwerkwijze geëvalueerd. Welzijn en werkplezier zijn toegenomen, de maatschappelijke kosten zijn gedaald. Financiering en substitutie blijven belangrijke thema’s om nader te onderzoeken.
Via deze link kun je de online Summer Edition terugkijken. Klik op deze link voor de presentatie. De video in de presentatie bekijk je hier.
