­Een nieuwe taal

Blog door Robuuster Rienk Overdiep - “Dompel mensen ruim een uur onder in de wereld van de biologie - en dan met name het gedrag van apen - en er gebeurt iets bijzonders. Niet alleen werden we persoonlijk geraakt en aangesproken door de relatie die de keynote spreker telkens legde tussen het gedrag van apen en dat van mensen. Er ontstond zowaar een nieuwe taal.”

“Die nieuwe taal verspreidde zich heel natuurlijk, als vervolg op het key-note verhaal en bij de kennismaking met behulp van mooie foto’s. Zo krijgt een zin als: “Vlooien doet soms pijn” een volstrekt logische betekenis, wanneer je beschrijft hoe moeilijk samenwerken eigenlijk is. Ook werd iedereen in mijn groep het snel eens dat het goed zou zijn wanneer we vaker onze bril zouden afzetten. Verder kwamen persoonlijke veranderopgaven aan bod, maar door de beschrijving: “Ik keek in de spiegel en herkende mezelf niet”, werd meteen duidelijk hoe persoonlijke reflectie tot een loopbaan-switch heeft geleid.

Extra dimensie
“Het mooie van deze metaforen is dat een groep mensen die elkaar niet of nauwelijks kent, in korte tijd een diepgaand gesprek met elkaar kan voeren over de veranderopgave waar eenieder voor staat.  Die metaforen zorgen ervoor dat je eigenlijk nauwelijks gedetailleerde informatie nodig hebt over de uitdaging of verandering; het gesprek kan gaan over universele samenwerkingsproblemen. Met een nieuwe taal krijgen gesprekken een extra dimensie en wordt het makkelijker om moeilijke onderwerpen te bespreken. Ineens ontstaan er meer woorden en gemakkelijker begrip voor elkaars ‘leefwereld’.”

Vlooiborrel
“Tot slot was iedereen het er wel over eens dat ook in een nieuwe groep meteen nieuwe rituelen ontstaan en sloten we de inspirerende dag af met een netwerkborrel die omgedoopt zou kunnen worden tot vlooiborrel."