Participatie: Een gesprek met respect

Regelmatig denk ik terug aan de tijd dat ik als stagiaire werkzaam was in de wijk als all-round wijkverpleegkundige. Ik weet nog dat ik in mijn verslag benoemde dat ik te gast was en het belangrijk vond om te vragen waar de behoefte van de cliënt op sociaal, mentaal en lichamelijk vlak lag en in gesprek te gaan over de oplossing, in plaats van direct te handelen. 

Door: Jolande van Meer - 23 augustus 2018

In de praktijk van alledag, recent ook tijdens een bijeenkomst over positieve gezondheid, hoorde ik een professional vertellen n.a.v. een casus wat de vader van het gezin moest doen en vooral laten. Hoe vaak menen professionals vanuit hun deskundigheid en betrokkenheid dat een cliënt een bepaalde behandeling, begeleiding, ondersteuning nodig heeft? In samenwerkingsverbanden zie je hetzelfde fenomeen. Hoe vaak denken samenwerkingspartners te weten met welke belangen de andere partners aan tafel zitten? Hoe vaak denken projectteams met de goede dingen bezig te zijn, zonder in gesprek te zijn gegaan met de doelgroep, die belang en baat heeft bij de interventies? Vaak gaan we aan de slag, zonder degene die we willen bereiken te spreken. Vanuit grote bevlogenheid, gebrek aan tijd of gewoon omdat we er niet bewust van zijn vergeten we hét gesprek met ‘de doelgroep’ met grote regelmaat. 

In gesprek over vs in gesprek met 

Inmiddels loop ik een jaar rond in de regio Roermond. Terugkijkend heb ik in deze oriënterende fase samen met de stuurgroep, programmateam en werkgroepen nog te weinig inwoners en patiënten gesproken om nu een programmaplan te kunnen maken voor ouderen in een kwetsbare positie. Wat willen we samen bereiken (doelen) en wat gaan we samen doen (interventies)? Hoe gaan we in partnerschap onze doelenboom vullen en de blaadjes, mogelijke vruchten en bloemen tot wasdom laten komen? 

Op basis van cijfers en gesprekken met professionals hebben we nu aanleiding om nader te onderzoeken wat de problematiek volgens inwoners in de wijk(en), stad en regio daadwerkelijk is. En misschien nog wel belangrijker… Hoe we die volgens hen kunnen oplossen! Uit de eerste analyse blijkt dat met name op het gebied van eenzaamheid, dementie, depressie, ongezonde leefstijl en betere doorstroming in de keten grote kansen ter verbetering zijn. De vraag die wij als zorgnetwerk nu hebben: Hoe verwerf je binnen de beschikbare tijd, vanuit de juiste rol relevante input van bewoners?  

Zelf geloof ik er in dat het start met een gesprek met respect. Concrete vragen stellen, voorbeelden geven, verwachtingen helder schetsen en afspraken nakomen zijn belangrijke ingrediënten voor dit gesprek. Dit betekent voor professionals op hun handen zitten en vragen stellen in plaats van doen en invullen. Ons 1ste ‘gesprek met respect’ start maandag 27 augustus in wijkgebouw Tegelarijveld. Tijdens een bijeenkomst met bewoners en professionals in de wijk over gezond ouder worden in Maasniel, Asenray, Leeuwen en Tegelarijeveld. Ik ben blij dat ik daar de gastvrouw mag zijn!